รู้ไหมว่าแต่เดิม “ตลาดนางเลิ้ง” มีชื่อเรียกว่า “ตลาดอีเลิ้ง”

ตลาดแห่งนี้เกิดขึ้นในสมัยรัชกาลที่ 5 ในย่านสนามกระบือ หรือที่บางคนเรียกว่าบ้านสนามควาย อยู่ไม่ไกลจากริมคลองผดุงกรุงเกษม ในสมัยนั้นเมื่อมีการตัดถนนท้ายตลาด (ถนนนครสวรรค์) จากแยกเชิงสะพานผ่านฟ้าลีลาศ ไปยังถนนคอเสื้อ (ถนนพิษณุโลก) จึงมีการสร้างโรงตลาดขึ้นบริเวณนี้ โดยรัชกาลที่ 5 ทรงเสด็จพระราชดำเนินเป็นองค์ประธานพิธีเปิดอย่างเป็นทางการในวันที่ 29 มีนาคม พ.ศ. 2443 ทำให้ตลาดบกแห่งนี้เป็นตลาดบกแห่งแรกของสยามประเทศ และมักมีชาวมอญล่องเรือนำตุ่มอีเลิ้งมาวางขายอยู่เสมอ ทำให้ผู้คนพากันเรียกว่า “ตลาดอีเลิ้ง” จนกระทั่งถึงยุคของ จอมพล ป. พิบูลสงครามเป็นนายกรัฐมนตรี ได้มีการเปลี่ยนแปลงคำเรียกให้มีความสุภาพขึ้น จึงกลายเป็น “ตลาดนางเลิ้ง” ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา